Hoezo rust?

Een deel van ons besloot wat eerder weg te gaan en zo ging ieder zijn weg (!!!??). Rond 3u lag iedereen op bed…Zondag hadden we de hele ochtend voor ons zelf aangezien we pas rond 3en weg zouden gaan met Tanjo, wat natuurlijk ook uitliep...Afijn lekker uitgeslapen en weer even het strand bezocht waar de golven vandaag erg mooi binnen rolden. Rond 14u hadden we lunch waar onze verlangens waarheid werden, een Cheeseburger met patat!! Om kwart voor vier zijn we met Tanjo op pad gegaan naar de omliggende dorpjes. Hier zagen we toch dat het verschil in de dorpen erg groot is. Zo hebben we een pottenbakkerij bezocht en na een brede uitleg van de bakker gingen we weer op pad. Onze volgende bestemming was een begraafplaats waar 34 van de ruim 1000 overledenen van de ramp met de veerboot zijn begraven. Een groot aantal mensen ligt begraven in Gambia en van de rest is nooit meer wat gevonden…Na dit gezien te hebben was het tijd voor wat ``luchtigere`` bezienswaardigheden dus met zijn allen weer in de auto´s en gaan!




Onderweg moesten we nog even stoppen omdat 1 van de auto´s vastzat. Om het wat dramatischer te maken, Hans en Sven hebben de auto kilometers lang geduwd in de brandende zon (Lees, 2 meter duwen..). Uiteindelijk kwamen we uit bij de boom waar zeven bomen in 1 zijn gegroeid, en wat was dit immens!! De boom is zo groot dat je deels de boom in kan lopen. Voor hen die het kennen de boom lijkt op de bommen zoals gezien in Lord of the Rings, maar dan echt! Na dit gezien te hebben en de dorpoudste wat geld te hebben gegeven voor het dorp gingen we weer op pad. Milan is nog in het zielige verhaal van een vrouw in het dorp getrapt (ze wou geld voor een nieuwe voetbal voor de kinderen) en heeft haar 1500CF gegeven, dit terwijl we voor het hele dorp 5000 hadden gegeven, ze zwaaide ons dan wel heel enthousiast uit (dat dan weer wel..). Hierop was het tijd om terug te gaan maar onderweg werd een traditionele dans gevoerd wat uiteindelijk een besnijdenis bleek!




Hier kregen wij de eren plaatsen. Gelukkig voor ons ging de drum kapot waardoor het hele ritueel opnieuw gedaan moest worden en wij weg mochten, al waren sommige wel benieuwd hoe dit in Afrika gebeurt…(we hadden nog zo gehoopt een voorhuidje te krijgen als aandenken!). Terug op het kamp zijn we eerst even een biertje gaan doen en hebben we besproken wat ons nog te doen staat in ons laatste weekje hier. Het blijft een vreemde gedachte dat we hier nu alweer een week zijn. Ook al heeft Nederland de nodige dingen die we allen missen, toch heeft Afrika al een plekje in ons hart ingenomen. Gelukkig hebben we nog een week!!