Groep 2

Groep 2
Kwart voor 10 waren we allemaal verzameld op schiphol, Hans ging inchecken via de incheck paal zodat we alleen bij de balie onze koffers hoefde gaf te geven! Na 20 minuten in de rij te hebben gestaan werd ons gezegd dat we bij de bagage drop off moesten zijn en niet bij de incheck balie. Opnieuw de rij in! Eindelijk onze koffers te hebben afgegeven met totaal 14 kg overgewicht aan ICT en electo spullen zonder bijbetalen door de douane! Het lukt Hans ons weer in de verkeerde rij te laten staan ..., op naar de gate. Stonden we bij de gate richting Antalya (oftewel weer de verkeerde rij, BEDANKT HANSJE) eenmaal in het vliegtuig ging alles zijn gangetje.



Gambia
In de aankomst hal van Gambia met z’n alle bij de bagage band wachten op de koffers. Langzaam aan werd de hal leeg en kwamen er minder koffers. Jan-Willem heeft het wachten heel lang volghouden. De band was gestopt geen koffers meer!! Tanjo die ons kwam ophalen ging het vragen bij het personeel. Jan-Willems koffer is nog eigenwijzer dan hij zelf en via de karvernische eilanden op weg naar Amsterdam. Met een beetje geluk mag hij een week wachten tot hij z’n spullen heeft.
Heel lang nadat de aankomsthal leeg was konden we naar buiten. Voor de rokers erg fijn na een lange tijd niet gerookt te hebben. Hier werden we meteen geconfronteerd met het leven van Afrika. Kinderen die om geld vragen, vrouwen die (veel te groene) bananen verkopen. Na wat donaties aan de lokale bevolking oefent Ahmed zijn docentschap uit : Enough!! (de kinderen waren zwaar onder de indruk) en gingen we op weg naar ‘Kairoh Garden’ ons onderkomen voor de eerste nacht.



Kairoh Garden
Het verblijf op Kairoh bestond uit een soort bunker met stalen deur, een prima verblijf maar gelukkig maar voor 1 nacht. Want slapen ging niet met al die geluiden (de ezel werd om het uur verkracht! Uit de paal bij de moskee werd het gebed gewoon 3 keer achter elkaar geschreeuwd in plaats van normaal 1 keertje! Aapjes die over de daken heen liepen…) De volgende ochtend vroeg weg, maar op zijn Afrikaans alles ging erg rustig. Dit maakte niet uit want door alles bij elkaar was iedereen om 8uur al klaar voor ontbijt (Ezel, aapje etc.). Hans had een idee om naar de rivier te gaan die 5 minuten lopen was voordat we zouden vertrekken naar Kunja! We waren onderweg, en we liepen, en bleven lopen en lopen en lopen toen dachten we vragen toch maar even de weg. Een Afrikaan vertelde ons dat de rivier helemaal niet hier in de buurt was!! Rond half elf zijn we uiteindelijk gaan rijden richting Kafountine. Onderweg ondervonden we dat aller rustig maar niets makkelijk gaat. Veel controle posten en lokale bevolking die bij iedere stop een praatje makten, zorgde ervoor dat de reis lang duurde. In tegenstelling tot groep 1 wel in 2 busjes (Luxe!!). Ahmet die de lokale agent wilde spekken met zijn camera zorgde voor de nodige ‘sensatie’ en vertraging,
Ahmed had zijn camera aan Joop gegeven omdat hij graag de zee wilden filmen. Ondertussen reden we langs een controle post van de politie. Joop keek naar de politie post en draaide de camera mee en klapte deze dicht. De vrouwelijke `vrolijke` agente, met een doorgeladen geweer op haar rug en een kogel vrij vest aan, zette ons aan de kant. We mochten niet door rijden zoals de witte jeep waarin Tanjo, Hans, etc. zaten. De agente vroeg met hulp van haar mannelijke Hulk collega aan Joop of zij op de film stonden. Die konjo zei natuurlijk nee!! Zij wilde naar de laatste film kijken en konjo Ahmet heeft de laatste film laten zien waar hun chagrijnige gezicht vol in beeld kwam. De camera werd bewijsmateriaal in beslag genomen. Ahmet sprong als een springhaan de jeep uit en rende achter die man met het Hulk postuur aan! De hulk zijn tekstlijn bestond uit NO NO NO GO AWAY! ……. Uiteindelijk na 25 minuten onenigheid en vrienden maken dankzij coto Tanjo (broer Tanjo) heeft Ahmet uiteindelijk zijn camera terug gekregen. De agent probeerde om een Truks mes los te peutreren!! We vervolgde onze weg … Vanaf nu zijn we iets voorzichtiger met het filmen van “militaire objecten‘’


Kafountine ( Internet,stroom valt heel vaak uit of problemen met orange! De meeste mobieltjes van ons hebben sinds we in senegal zijn geen bereik meer)


Aangekomen in Kafountine was het welkom overweldigend!! Hartstikke gaaf, maar na zo’n lange reis wilde je graag relaxe en even opfrissen. Al dansend begeleide de studenten ons naar de school waar er nog meer gedanst werd, we lieten het maar maar gebeuren. In een zaaltje warm veel te klein zaaltje een heel optreden van djambee en de Afrikaanse dans, Hans en Milan sprongen lekker mee! Na het dansen en voorstellen rondgeleid door de school. Indrukwekkend om te zien hoe mensen met weinig toch veel kunnen bereiken!! Na heel veel welkom op weg naar ‘Campement Kunja’. Een lekkere lunch met een biertje was ons deel, een goed begin! Het zien van de kamers was een aangename verassing. Kunja is net weer wat luxer dan ‘Kairoh Garden’, een prima plek om 2 weken te verblijven. Een overheerlijke lunch, spaghetti met tomaten saus en een garnaaltje! Als toetje een schaaltje met stukjes verse mango! Na het installeren van de kamers naar het strand, iets waar we lang op hadden gewacht! Onze voorgangers waren zo vriendelijk om hun gemaakte vrienden over te dragen. Op het strand was het meteen was: Heey Femmy, Milan etc… Leuk maar toch maar een beetje op onze hoede. Tenslotte kunnen die vogels vreemde vrienden hebben. Afijn met z’n allen de zee in. Heerlijk warm met leuke golven (gauw 2 tot 3 meter!! ). Jan Willem voelde zich een met de zee en werd geaaid door een blauwe kwal. (wij wisten even het verschil niet). Als de zon een beetje wegtrekt is het “verkoelende windje” gewoon koud, tijd om terug te gaan… Teruggekomen op Kunja zijn we lekker koud gaan douche. Daarna tijd voor een biertje en een potje pesten, iets wat voor Ahmet helemaal nieuw was! Het verschil tussen klaver en schoppen is ook zo groot, gelukkig was Hans erbij die hem bijstond. Sven was de winnaar!
Vervolgens kwam ons diner eraan (ons verblijf bestaat vooral uit lekker eten). Als starter een lekkere salade met tomaatjes en komkommer, het hoofdgerecht geserveerd met lekkere frietjes en witte gerookte vis met een limoentje, een ui en augurken sausje. Het dessert een papaja punt met limoen. Het is nog laat geworden er is wat gedronken en veel gekletst. Ablai genoot van zijn overheerlijke gesmolten mars! Ahmet raakte in gesprek en vroeg of de disco open was met als antwoord `ja tot 3 uur vannacht`! Het werd in de groep gegooid en terug gesmeten. Iedereen was een beetje moe. De tweede optie was kraben spotten op het strand van de Atlantische oceaan! Samen met Ablai en El-Amin opweg naar het strand. Femmy scheen met haar zaklamp op de grond, een gil..., ze zag een dikke witte spin met gele lange poten. Ze begon te rennen en heel veel verder hebben we haar terug gevonden. We kwamen op het strand en zagen honderde krabben als een kudde de grond ingaan. Toen hebben we nog even naar de sterren gekeken en zijn weer terug gaan lopen naar kunja we kwamen onze grote vriend de Groene Slang tegen. Ablai en el-amin wilde ons graag meenemen naar de discotheek van het dorp Ahmet en Femmy konden het niet weerstaan en gingen mee. Het entree was 1000F (650F = 1 euro) toen we binnen kwamen schrokken we van het geluid dat uit die boxen kwam maar je went eraan! Heel de dansvloer was nog leeg, er werd ons verteld dat de mensen nog moesten komen.. Er werd Reggae Salsa Reggeaton en Senegalse muziek gedraaid! De afrikanen stonden alle te dansen met hun gezicht richting de spiegel. Zag er best vaag uit want het waren ook enkel alleen mannen. El-amin wilde graag dansen dus Amhet trok het voor touw en ging mee de dans vloer op! Later volgde Femmy en ablai en stonden we in een kring te dansen. Na een iets langer als het uurtje en uitgewaaid te zijn op het dak terras van de discotheek hadden we genoeg( na een nacht niet slapen en een lange jeep safari naar kafountine) en werdt er een taxi voor ons geregeld. Eenmaal terug op het campement gingen we ieder naar ons huisje, Ahmet kwam al snel weer naar buiten met ik heb beestjes op klamboe.. Femmy kwam kijken en uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat het allemaal teken waren! Wij naar El-Amin die meteen nieuwe klamboe en een insectenspray aankwam. Nadat dit was geregeld zijn we lekker gaan slapen!