Allemaal weer thuis

We zijn weer thuis. Zowel groep 1 als groep 2 zijn gezond weer thuis. Heel veel ervaring rijker. Natuurlijk nog wel een afscheidsmaal en als er wat te vieren is.... De foto's spreken voor zich.




Allemaal met gemengde gevoelens hier in Nederland en daar in Senegal. Het is toch helemaal niet zo moeilijk te vallen voor de mensen daar. Veel van ons hadden best wat langer willen blijven (in het geniep is er nog gehoopt op wat hulp uit IJsland). Afspraken met nieuwe vrienden en vriendinnen zijn gemaakt (we komen terug, we houden contact...). Een afscheid zonder traantjes, nee nu even niet.




Maar...

Het aller belangrijkste is dat het er op lijkt dat we onze doelen hebben gehaald. De officiële evaluatie moet nog volgen maar daarop vooruitlopend;

De school heeft een veilige elektrische installatie
Er is een zonnestroom installatie voor de kwetsbare apparatuur
De docenten en de leerlingen gebruiken steeds meer internet
Er heeft een belangrijke uitwisseling van cultuur plaatsgevonden

Of zoals Nelson Mandela zegt: Ubuntu (sterker door delen van kennis en inzicht).

;-)ans

Apen

Woensdag:
Vandaag was het tijd voor ons trip door de Casamance, met als bijdoel vissen. We gingen rond 9en weg, gelukkig met 2 auto’s (wat uitzonderlijk is!). Eerst even langs de school om wat spullen op te halen en toen door naar de rivier. Voor het eerst hadden we een strak tijdschema aangezien we voor de trip op de rivier afhankelijk waren van het getij (rivier mond uit op zee). Hans had ons van te voren vermeldt dat we een stukje door “water” moesten lopen, wat een stuk rivier bleek te zijn die bij eb droog lag. Erg fijn dus maar, niet klagen en doorlopen naar de boot. Na enkele minuten zat iedereen erin en konden we gaan! Hierbij moest eerst de boot afgeduwd worden naar diepere wateren wat ook weer enige tijd duurde (inmiddels was het al na 10en..). Op de boot begonnen de 2 studenten van ‘Satang Jabang’ met de voorbereidingen van de lunch terwijl de rest genoot van het weer en het uitzicht. Verder de rivier op konden de hengels uitgegooid worden wat leuk tijdverdrijf was ondanks dat niemand wat ving. Het doel was om te varen naar het ‘Palmboom eiland’ wat logischerwijs zo heet vanwege de vele palmbomen. Hier aangekomen konden we kiezen, of vissen of met de “ouderen” en de studenten in het dorp wachten op de lunch. Het deel wat ging vissen kwam na 2 uur terug met als grote trots een (kleine)Baracuda. Hen die achterbleven werden verwelkomd door de dorpoudste wat hier een gewoonte is. We zijn doorgelopen tot de plaatselijke bar (er is er ook maar 1) waar de lunch werd bereid. Na hier een show te hebben gekregen in dans en djembee van de kleintjes uit het dorp gingen we naar de waterkant waar Lars (de lokale djembee held) ons een grote hoeveelheid weed liet zien die lag te drogen. Na wat leuke foto’s kwam de vraag of er ook een plantage in het dorp is wat (yes, yes!!) het geval was. We gingen gauw op pad en wat we aantroffen was voor een enkeling van ons ‘Ganja Heaven’. Dit was nog niet alles, een stuk door de eerste plantage kwamen we bij het echte werk!! Planten groter dan ieder van ons (zelfs Sven, Milan’s heaven). Na de nodige foto’s was het tijd voor de lunch aangezien de andere groep ook was teruggekomen. Of het was voor de variatie of niet we kregen kip en vis wat heerlijk was! Na nog wat te hangen op het eiland gingen we terug naar de boot. Het plan was nog om naar het ‘Vogeleiland ’ te gaan maar wegens onze eerdere vertraging(en) ging dit niet meer door..Wel kwamen we nog tot twee keer toe apen tegen (althans we zagen ze in de boom), en mochten we genieten van Hans en zijn mooie hoed! Terug bij het punt waar we weer aan wal moesten was het inmiddels vloed waardoor we, tot ver over onze knieën in het water moesten teruglopen (hier had Sven weer geluk..). Terug naar het kamp stopten we nog bij ‘Satang Jabang’ om te kijken of het internet al werkte, zo konden de IT’ers de downloads weer aangooien. Dit was niet het geval dus tijd om naar Kunja verder te reizen. Hier aangekomen ging iedereen meteen douchen (de meeste van ons) en daarna eten. Dit was, tot onze grote verassing, Lasagna wat zeer smakelijk was! Na het eten hebben we nog lang aan tafel gezeten en was het weer tijd voor de blog voor de bijna laatste keer…Tot snel allemaal!

Elektro hebben de laatste punten afgerond

Dinsdag was het weer tijd voor school waar de Duitse dame van de dag ervoor langskwam om Linux geïnstalleerd te hebben (alsof we het nog niet druk genoeg hadden!). Milan vroeg nog aan Hans of we dit gratis deden, de school kan geld immers goed gebruiken. Uiteindelijk is overeengekomen dat de vrouw, al 10 jaar woonachtig in Kafountine, af en toe les komt geven op school. De mannen van Elektro hebben de laatste punten afgerond en kunnen donderdag ‘mit zwei fingers in die nase’ zitten.
De IT’ers hebben zich opgesplits, zo hield Femmy zich samen met Monique (de vrouw van Fred, die de broer is van hans…snap je het nog?) bezig met de recepten over te nemen voor het boek wat Hans wil publiceren. Milan heeft de downloads weer aangezet (internet lag er s’nachts weer uit) en heeft Rene en Amy, docenten op de ‘Satang Jabang’, meer uitleg gegeven over Linux, internet en de werking van een netwerk. Het enthousiasme van de mensen was aanstekelijk waardoor het al gauw 15u was. Voor Rene hebben Milan en Sven nog even 1 laptop ingericht met aangesloten boxen, subwoofer, webcam, en een microfoon. Deze kleine moeite werd met grote dank afgenomen, waardoor een deel van de groep met een tevreden gevoel naar het strand ging. De rest bleef nog even achter om te werken (lees: de lokale meiden versieren). Na het strandmiddagje gingen we terug naar Kunja waar we wederom aten….Vis!! Maar niet klagen, een lekkere Baracuda eet je niet vaak. Na het eten hadden de ouderen (semi 50+) in ons midden nog een heftige discussie over het onderwijs (fijn op stap met leraren..). Hierna was het tijd voor de blog zodat iedereen kan meegenieten zolang het nog kan… Morgen is het tijd voor de trip die eigenlijk zaterdag moest plaatsvinden en dan zijn we bijna aangekomen op onze laatste dag mits er niet weer een vulkaan uitbarst!
Groeten uit Senegal!!

`werken`

Na ons veelbewogen weekend was het weer tijd om te ``werken``, het is immers ons laatste weekje…
Maandag zijn we van start gegaan op school waar eerst een to do list werd gemaakt voor de komende dagen. Voor elektro kwam hieruit dat eigenlijk al het werk was gedaan waardoor er werk werd gezocht (Bedankt, hans!!). Voor ICT was ook het grootste deel gedaan met uitzondering van een enkele computer waarop Ubuntu nog ge-update moest worden, een karwei wat helaas lastiger is in Afrika dan zou moeten…Afijn, de downloads werden aangezet en er werd tijd geïnvesteerd in het onderzoeken van educatieve software en uitleg hoe de docenten van ‘Satang Jabang’ dit zelf konden opzoeken. Ook kwam er nog een Duitse schrijfster langs om het internet te gebruiken. Zo charmant als Hans is werd meteen het voordeel van Linux aan haar duidelijk gemaakt waarop ze overstag ging. Rond 3en besloten we allen dat het wel weer genoeg was, helemaal omdat het werk van elektro op basis van aanwezigheidstherapie was…Na deze “drukke” dag moest er natuurlijk ontspannen worden dus, op naar het strand. Helaas zitten we de laatste dagen met wat minder zon omdat het regenseizoen eraan komt, minder zon maar een stuk benauwder! S’avonds was het tot geluk van iedereen weer tijd voor vis met groente (whats new?) maar we mogen niet klagen na onze wraps en cheeseburger van vorige week. Na het eten was het voor de “jongeren” tijd voor een feestje. Afijn, rond 10en gingen we, samen met de jongens die op Kunja wonen op weg naar een reggea feest vlakbij de scheepswerf. Helaas bleek dit niet te zijn wat we hiervan hadden verwacht. De band was goed maar daar was alles mee gezegd, slechte boxen, bijna geen mensen, geen succes dus. Na een uur was het tijd om te gaan (gelukkig betaal je in Afrika geen 15 euro entree!!). Teruggekomen op Kunja gingen we allen nog even “chillen” en rond 1u ging iedereen richting bed.

Hoezo rust?

Een deel van ons besloot wat eerder weg te gaan en zo ging ieder zijn weg (!!!??). Rond 3u lag iedereen op bed…Zondag hadden we de hele ochtend voor ons zelf aangezien we pas rond 3en weg zouden gaan met Tanjo, wat natuurlijk ook uitliep...Afijn lekker uitgeslapen en weer even het strand bezocht waar de golven vandaag erg mooi binnen rolden. Rond 14u hadden we lunch waar onze verlangens waarheid werden, een Cheeseburger met patat!! Om kwart voor vier zijn we met Tanjo op pad gegaan naar de omliggende dorpjes. Hier zagen we toch dat het verschil in de dorpen erg groot is. Zo hebben we een pottenbakkerij bezocht en na een brede uitleg van de bakker gingen we weer op pad. Onze volgende bestemming was een begraafplaats waar 34 van de ruim 1000 overledenen van de ramp met de veerboot zijn begraven. Een groot aantal mensen ligt begraven in Gambia en van de rest is nooit meer wat gevonden…Na dit gezien te hebben was het tijd voor wat ``luchtigere`` bezienswaardigheden dus met zijn allen weer in de auto´s en gaan!




Onderweg moesten we nog even stoppen omdat 1 van de auto´s vastzat. Om het wat dramatischer te maken, Hans en Sven hebben de auto kilometers lang geduwd in de brandende zon (Lees, 2 meter duwen..). Uiteindelijk kwamen we uit bij de boom waar zeven bomen in 1 zijn gegroeid, en wat was dit immens!! De boom is zo groot dat je deels de boom in kan lopen. Voor hen die het kennen de boom lijkt op de bommen zoals gezien in Lord of the Rings, maar dan echt! Na dit gezien te hebben en de dorpoudste wat geld te hebben gegeven voor het dorp gingen we weer op pad. Milan is nog in het zielige verhaal van een vrouw in het dorp getrapt (ze wou geld voor een nieuwe voetbal voor de kinderen) en heeft haar 1500CF gegeven, dit terwijl we voor het hele dorp 5000 hadden gegeven, ze zwaaide ons dan wel heel enthousiast uit (dat dan weer wel..). Hierop was het tijd om terug te gaan maar onderweg werd een traditionele dans gevoerd wat uiteindelijk een besnijdenis bleek!




Hier kregen wij de eren plaatsen. Gelukkig voor ons ging de drum kapot waardoor het hele ritueel opnieuw gedaan moest worden en wij weg mochten, al waren sommige wel benieuwd hoe dit in Afrika gebeurt…(we hadden nog zo gehoopt een voorhuidje te krijgen als aandenken!). Terug op het kamp zijn we eerst even een biertje gaan doen en hebben we besproken wat ons nog te doen staat in ons laatste weekje hier. Het blijft een vreemde gedachte dat we hier nu alweer een week zijn. Ook al heeft Nederland de nodige dingen die we allen missen, toch heeft Afrika al een plekje in ons hart ingenomen. Gelukkig hebben we nog een week!!

Weekend rust?

Inmiddels was dit ons laatste weekend hier in Senegal, een weekend waarin we veel hebben gedaan.
Zoals jullie hebben gelezen hadden we hier op kunja bezoek van ´´40 maagden´´ die hier waren wegens de mode show op zaterdag avond. Eerst was het plan om op zaterdag een trip te maken door de Casmance maar omdat Tanjo, de grote man hier in Kafountine, te druk was wegens de mode show is dit verplaatst naar aanstaande woensdag. Voor ons allen geen probleem, lekker een extra strand dagje! Nadat we wat bewolking hadden op de afgelopen (strand)dagen moesten we wat in halen… Om 11u gingen we richting strand waar we zijn gaan zwemmen en zonnen.


Ook de aangespoelde kwallen zorgde voor het nodige vermaak…Om half 2 zijn we snel even gaan lunchen om vervolgens ons stranddagje weer voort te zetten. Hierna zijn we, zoals het bij een stranddag hoort lekker een biertje gaan doen op Kunja. Na het eten hadden we nog een uur de tijd voordat we naar de modeshow gingen. Zo bikkel als de mannen van electro zijn hadden ze aangegeven dat ze wilden meedoen aan de modeshow. Helaas voor de rest van ons niet in jurk maar in traditionele klederdracht voor mannen. Rond 9u vertrokken we omdat de modeshow vanaf 10u zou zijn. Nadat de mannen hun kleding hadden gepast ging iedereen naar ´Black and white´, 1 van de 3 disco´s hier in Kafountine, waar de modeshow zou plaatsvinden. Zoals inmiddels een gewenning is geworden (in Afrika loopt alles uit) begon de show niet om 22u maar om 23u. Het was erg gaaf om te zien wat de mensen hier hadden gemaakt. We verbaasden ons over het feit dat de kleding erg leek op onze mode, jammer voor Femmy want die ging ervanuit dat de vrouwen hier niet op hakken liepen wat dus wel het geval was…helaas had ze deze nou net niet meegenomen.
De mannen liepen mee met de show en moesten zich achter bij de dames omkleden wat ze helemaal te gek vonden (dat de vrouwen regelmatig bloot in de kleedkamer stonden had hier niets mee te maken…natuurlijk)! De vrouwen in de disco vonden het fantastisch dat de jongens gewoon meededen, er kwam dan ook een luid gejuich. Na de show werden de stoelen uit de zaal gehaald en startte de disco. Hier gingen de ouderen in ons midden helemaal los alsof het de jaren 80´ was. Elly heeft zelfs nog even met een`` local`` gedanst (Ja, hier zijn foto´s van!!).

Wij

Verrassing!!!!

Arme wij, de trip gaat vandaag niet door. Deze is verzet naar woensdag. Moeten we maandag en dinsdag extra hard werken. Daar het meeste gedaan is moet het lukken onze doelen te halen. Wat is dan de verrassing? Wel er is een meisjesopleiding uiterlijke verzorging op bezoek. Zij logeren ook op Kunja. Geen probleem het zijn er maar veertig (stuk voor stuk uiterlijk verzorgd). Moesten natuurlijk verwelkomd worden, iets wat aan onze jongens wel was besteed. Waar zij deze traditionele dans (pasa pasa) hebben geleerd zal wel altijd onduidelijk blijven, maar het zag er vertederend uit (de foto s tonen niet alle details, haalde de sensuur niet)


Vanavond een modeshow waarin de jongens meelopen!!! de fotos volgen!!!!!


Wij

Sauna voor electro

Terwijl het internet weer even afwezig is ruimen Femmy en Milan de zooi even op. De elctro mannen Jan-Willem en Joop genieten van een sauna. Zij hebben de medewerkers van de school goed aan het werk gezet, alle tijd om het zelf rustig aan te doen in een ruimte van ruim 70 graden.

Wij

Wij werken gewoon door

Geen stroom, wij werken gewoon door. Geen internet, wij werken gewoon door. Maar morgen hebben we het pas echt zwaar. Dan moeten we bij 27 graden Celsius de boot in. Al met al gaat alles naar behoren. Het lijkt er op dat we a.s. maandag al de doelen hebben gehaald en kunnen we voor de extra's gaan kijken. Wat afbeeldingen van werk in uitvoering.

Groetjes,

Wij

PS

Wie zich nog zorgen maakt over de koffer van Jan, die wordt vandaag bij hem thuis (Nederland) afgeleverd. Arme Jan leeft al een week op de pof. Hij moet zelfs zijn onderbroeken lenen. Da's pas echt terug naar de basic.

Woensdag 12 mei

border="0">



Weer wat foto's

Het was heel rot, zo'n nationale feestdag. Maar we hebben ons er moedig doorheen geslagen zoals op de foto's is te zien. Vandaag, op jullie vrije dag, zijn wij natuurlijk weer aan het werk. Met fotoś, die nog volgen, zullen we onse voortgang laten zien.

Wij